Skip to main content

Komunikacja międzykulturowa – Azja i Afryka

Studia stacjonarne drugiego stopnia w języku polskim.

Koncepcja kształcenia na kierunku „Komunikacja międzykulturowa” zakłada zdobycie przez studenta wiedzy na temat teorii dotyczących kultur i komunikacji, a także wiedzy na temat wybranych aspektów konkretnych kultur. Istotą realizacji tego programu studiów jest szerokie przedstawienie zagadnienia dialogu międzykulturowego, zależności pomiędzy kulturami oraz zachodzących pomiędzy nimi procesów. Studia przygotowują studenta do połączenia wiedzy i praktyki w pracy na rzecz uświadamiania i nauczania innych sposobu rozwiązania problemów wynikających z różnic kulturowych.

Program studiów kierunku komunikacja międzykulturowa reprezentuje humanistykę o mocno interdyscyplinarnym charakterze. Mimo, że dominującą dyscypliną reprezentowaną przez oferowane w programie studiów zajęcia jest nauka o kulturze i religii, to znalazły się w nim również zajęcia przyporządkowane innym dyscyplinom nauk humanistycznych, tj. literaturoznawstwo, językoznawstwo, historia czy filozofia.

Celem kształcenia w ramach kierunku komunikacja międzykulturowa jest przygotowanie specjalistów, znających zasady funkcjonowania w świecie i środowisku wielokulturowym. Będą oni potrafili minimalizować problemy wynikające z różnorodności kultur oraz będą twórczo wykorzystywać różnice kulturowe m.in. w zarządzaniu zespołami wielokulturowymi.

W trakcie studiów każdy student ma możliwość nauki w stopniu podstawowym (poziom A1) dwóch języków orientalnych (japoński/arabski). Nauka obu języków służy uświadomieniu różnic kulturowych, które zostaną ukazane przez język jako system komunikacji ukształtowany w konkretnej kulturze.

Wiedza będzie przekazywana w formie wykładów i utrwalana w ramach zajęć seminaryjnych i konwersatoriów. Inne zajęcia natomiast (przeważnie w formie warsztatów, również praktyk), pozwolą na zdobycie umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy w praktyce. Zajęcia warsztatowe mają uwrażliwić studentów na kwestie różnorodności kultur, nauczyć umiejętności określenia obszarów, gdzie uwarunkowania kulturowe mogą zadecydować o możliwościach wzajemnego zrozumienia (to jest komunikacji), a także uczyć metod porozumiewania się z przedstawicielami innych kultur. W ramach tych zajęć podnoszone są kompetencje przydatne w kontaktach personalnych — oferują naukę odpowiedniego przedstawiania wizerunku własnej kultury i osoby w komunikacji z innymi.

Zajęcia prowadzone są przez wysoko wykwalifikowaną kadrę, przede wszystkim wykładowców Wydziału Orientalistycznego, którzy prowadzą badania w dziedzinie komunikacji interpersonalnej i międzykulturowej, kultury masowej, popularnej i kultury kulinarnej. Wielu z nich jest jedynymi w Polsce specjalistami badającymi zagadnienia związane z tym obszarem geograficznym czy kulturowym.

Realizacja programu studiów komunikacja międzykulturowa pozwala jego uczestnikom na osiągniecie synergii poznawczej i ukształtowanie nowego nurtu myślenia i świadomości społecznej, na które składają się, tak dziś potrzebne, zrozumienie, otwartość i tolerancja wobec innych oraz dostrzeżenie wartości własnej kultury i postaw etycznych wypływających z kręgu europejskiego. Wartością dodaną dla uczestników tych studiów jest uwrażliwienie na wagę komunikacji międzykulturowej w budowaniu silnego, sprawiedliwego i tolerancyjnego społeczeństwa obywatelskiego, jak również uświadomienie sobie możliwości wzbogacenia własnej kultury o inne wzorce i idee, dzięki którym umacnia się także poczucie wartości rodzimych postaw i zachowań.

Na potrzeby realizacji programu studiów Wydział Orientalistyczny dysponuje dobrze wyposażonymi i przygotowanymi salami na terenie Kampusu Głównego przy Karkowskim Przedmieściu. Program studiów przewiduje obok zajęć merytorycznych (wykłady, seminaria, ćwiczenia etc.) również realizację raz w miesiącu dwudniowego bloku warsztatów do wyboru. Tygodniowy plan przewiduje zajęcia w godzinach porannych i popołudniowych w dni robocze.

Program przewiduje również obowiązek odbycia praktyk, które mają przygotować studenta do przyszłej pracy zawodowej. Praktyki, służące zastosowaniu nabytej wiedzy, umiejętności i kompetencji, mogą być realizowane w instytucjach upowszechniania kultury m.in. muzeach, w domach kultury, organizacjach pozarządowych oraz w urzędach administracji państwowej czy polskich placówkach dyplomatycznych w krajach Azji i Afryki, a także w wielokulturowych zespołach pracowniczych firm i korporacji.